fbpx

Οστεοπόρωση: Η ύπουλη ασθένεια

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedInPrint this pageShare with friends

Μάθετε πώς θα την προλάβετε

Η ύπουλη αυτή ασθένεια εμφανίζεται σε γυναίκες προχωρημένης ηλικίας αλλά και σε άνδρες. Η πρόληψη είναι το πιο σημαντικό κομμάτι για να μη δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα.

Διαβάστε τι πρέπει να κάνετε για να προλάβετε την οστεοπόρωση.

Κάντε γυμναστική: Η σωματική άσκηση κάνει πολύ καλό στα οστά. Η πλήρης ακινησία οδηγεί σε ταχύτατη οστική απώλεια, ενώ η άσκηση που περιλαμβάνει βάρη μπορεί να αυξήσει τη μάζα του οστού, κυρίως κατά την παιδική ηλικία και την εφηβεία.

Κόψτε το κάπνισμα: Το κάπνισμα βλάπτει σημαντικά τα οστά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών, κάποιες θεραπείες οστεοπόρωσης ίσως να είναι λιγότερο αποτελεσματικές σε αυτούς που καπνίζουν συγκριτικά με τους μη καπνιστές.

Πάρτε βιταμινή D: Πολλοί ηλικιωμένοι πάσχουν από έλλειψη βιταμίνης D, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει οστική απώλεια. Η βιταμίνη D δημιουργείται από το δέρμα, όταν αυτό εκτίθεται στο ηλιακό φως. Κύρια διατροφική πηγή της βιταμίνης D είναι τα λιπαρά ψάρια, όπως το σκουμπρί. Η συνιστώμενη καθημερινή δόση είναι 400 διεθνείς μονάδες (IU), αλλά για τους ηλικιωμένους απαιτούνται πιθανόν 800 διεθνείς μονάδες.

Μην ασκείστε υπερβολικά: Η υπερβολική άσκηση μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβής για τα οστά, ιδιαίτερα στις νέες γυναίκες. Είναι χαρακτηριστικό ότι δρομείς ή χορεύτριες μπαλέτου, παθαίνουν αμηνόρροια, ως αποτέλεσμα της υπερβολικής άσκησης και υποφέρουν από οστική απώλεια και κατάγματα.

Το πολύτιμο ασβέστιο: Μια διατροφή πλούσια σε ασβέστιο βοηθά στη διασφάλιση δυνατών, υγιών οστών. Η καλύτερη πηγή ασβεστίου στη διατροφή είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως το γάλα, τα αυγά και το τυρί.

Περπατήστε: Κάντε γρήγορο περπάτημα επί περίπου 30 λεπτά για όσο περισσότερες ημέρες της εβδομάδας μπορείτε.

Όλοι πρέπει να παίρνουν ασβέστιο, βιταμίνη D, να μην καπνίζουν, να ασκούνται, για να πετύχουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη κορυφαία οστική πυκνότητα, δηλαδή, να κάνουν κατά το δυνατό γερά οστά γύρω στην ηλικία των 30 ετών που ολοκληρώνεται ο σκελετός, ώστε αυτός να έχει πολλές εφεδρείες για τα μετέπειτα χρόνια που τα οστά φθείρονται.