fbpx

Αυτά που αγαπώ αυτή την εβδομάδα: Απο τα ντεσιμπέλ του Balthazar στις θεικές πίτες της Άνω Γλυφάδας

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedInPrint this pageShare with friends

Με τον καιρό στην Αθήνα να μοιάζει λες και έχει κάνει κατάχρηση LSD, τριγυρνάμε στην πόλη με ομπρέλες, καμπαρντίνες και απρόβλεπτη διάθεση, σαν το φάντασμα του καλοκαιρινού ευατού μας. Φτερό στον άνεμο και ο νοών νοείτω!

Night out: Balthazar (ing) μέχρι το πρωί

Η σοφιστικέ και αγαπημένη αυλή του Balthazar σηματοδοτεί την έναρξη του καλοκαιριού και πολύ χαιρόμαστε που θα τριγυρνάμε επιτέλους με τα καινούργια Aquazzura μας εκεί σχεδόν όλη την θερινή περίοδο. Δεν θα σας πω για το νέο μενού του Χριστόφορου Πέσκια - αυτό θα γίνει τις επόμενες μέρες- αλλά θα μείνω στο γεγονός οτι φέτος το υπέροχο νεοκλασικό που στεγάζει το μαγαζί ξενυχτάει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Πόσες φορές άλλωστε στο παρελθόν θέλαμε διακαώς να συνεχίσουμε λίγο παραπάνω, να ακούσουμε πιο δυνατή μουσική, να πιούμε ένα ποτό ακόμα χωρίς να αναγκαστούμε πάρουμε τους δρόμους για τα παραλιακά μαγαζιά; Φαίνεται λοιπόν πως οι ευχές μας εισακούστηκαν, έτσι κάθε Παρασκευή και Σάββατο η επική ψηλοτάβανη αίθουσα μας υποδέχεται με δυνατά ντεσιμπέλ, για clubbing μέχρι τελικής πτώσεως. Balthazar, Τσόχα 27, Αθήνα.

Βλέπω: "Dead to Me" και τον "σαρωτικό" Νίκο Μαστοράκη στο Βινύλιο

Κυκλοφόρησε πριν απο λίγες μέρες στο Netflix και είναι απολαυστικό. Ο Γουίλ Φέρελ βρίσκεται στην παραγωγή της σειράς και ο ο Άνταμ ΜακΚέι σκηνοθετεί την Κριστίνα Απλγκέιτ απο το "Παντρεμένοι Με Παιδιά" και την Λίντα Καρντελίνι. Πρόκειται για μια ιστορία φιλίας και αγάπης που όμως στερεώνεται στα πιο απίθανα και ετερόκλητα στοιχεία. Δηλαδή η Απλγκέιτ ως Τζεν και η Τζούντι Χέιλ έρχονται κοντά μετά τον θάνατο των συζύγων τους σε μια ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης. Μόνο που τελικά ο άντρας της Τζούντι ζει και είναι οι δυο τους που σκότωσαν με το αμάξι κατά λάθος τον άντρα της Τζεν. Η Κριστίνα Απλγκέιτ, η οποία πάντα μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθής, ώριμη και όμορφη είναι αναμφίβολα στον καλύτερο ρόλο της καριέρας της. Δείτε το καθώς πρόκειται ένα απο τα καλύτερα γυναικεία ντουέτα που έχουμε δεί τελευταία.

Στο "Βινύλιο" τώρα του Αντώνη Κανάκη που τόσο αγαπώ - μόνο την εκπομπή με την Πάολα δεν είδα, προσωπικά την θεωρώ εντελώς αδιάφορη και υπερτιμημένη- θαύμασα για άλλη μια φορά τον Bigger than Life και Bigger γενικώς Νίκο Μαστοράκη να μιλάει τόσο άνετα και κανονικά για την διεθνή (απο τους ελάχιστους που μπορούν να περηφανεύονται) καριέρα του, για τις στιγμές με τον Ωνάση, τον John Lennon, τον Jagger, την Αμερική, την Χούντα. Το τηλεκοντρόλ παρέμεινε ανέπαφο για τις δυόμιση ώρες σχεδόν, που διήρκησε η εκπομπή με έναν τηλεοπτικό χείμαρρο, έναν αδίστακτο και αυθάδη (αν δεν είναι αυτός τότε ποιός είναι) δημοσιογράφο/παρουασιαστή/ παραγωγό που δεν μασάει τα λόγια του και αφήνει πάντα σκόνη πίσω του.

Τρώω: Χειροποίητες πίτες

Για δες καιρό που διάλεξα να ανακαλύψω το "αμαρτωλό" εργαστήρι με τις πίτες στην γειτονιά μου. Σε έναν καλόγουστο, προσεγμένο χώρο με τραπέζάκια έξω αλλά και προστατευμένη αυλή για τον χειμώνα τα "ντουμάνια" απο τις handmade κοτόπιτες, πιπερόπιτες, μανιταρόπιτες σε παίρνουν απο τον δρόμο. Χωρίς υπερβολή οι πίτες του είναι απλά συγκλονιστικές, πεντανόστιμες και ελαφριές ίσως γιατί χρησιμοποιούν καλές πρώτες ύλες. Οι κιμαδόπιτες, οι αραβικές πίτες ψημένες σαν λαχματζούν με σουτζούκι, πεπερόνι, ντομάτα και τυρί, οι σπανακόπιτες εξαφανίζονται μέχρι να πείς...πίτα, για να πάρουν τη θέση τους οι νέες που βγαίνουν καυτές από το φούρνο. Ευτυχώς αυτός ο τέλειος φούρνος στην Ανθέων στην Άνω Γλυφάδα δεν είναι καινούργιος, μετράει αρκετά χρόνια, ωστόσο τον ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα αν και κοντεύω δέκα χρόνια που μένω μόνιμα στην Γλυφάδα. Δεν έχω κάποια αγαπημένη πίτα, καθώς μου αρέσουν όλες ως γνήσια λαίμαργη ταυρίνα, ωστόσο η αδυναμία μου στην κοτόπιτα και στην κουρού τυρόπιτα ζυμωμένη με μέλι και γιαούρτι δεν κρύβεται. Αν βρεθείτε στα νότια προάστια περάστε μια βόλτα απο την Ανθέων 24 και σίγουρα θα με θυμηθείτε.

Ταινία: John Wick

Ο Keenu Reeves είναι ο μοναδικός λόγος (έχουμε και αδυναμίες) που είδα αυτή την ταινία και δεν το μετάνιωσα. Ωραία περιπέτεια, με μπόλικη βία, δράση, πιστολίδι και απίθανες συμπλοκές με μαχαίρια, όπλα και χέρια, όλα άψογα χορογραφημένα. Μακελειό με λίγα λόγια. Μια φανταστική περιπέτεια που δεν βαριέσαι ούτε για ένα λεπτό και η δράση θυμίζει videogame! Υπάρχει μια σκηνή όπου ο Reeves καβαλάει ένα άλογο στη μέση της λεωφόρου και επικρατεί το χάος. Απλά επικό!